Artykuł omawia dwa epistemologicznie przeciwstawne rozumienia sacrum i jego miejsca w społeczeństwie, wyrażone w socjocentrycznej teorii klasyka socjologii Emile’a Durkheima oraz ontologicznej teorii kultury neofreudysty Philipa Rieffa. Teorie te służą za punkt wyjścia do refleksji nad dokonującym się właśnie w naukach społecznych „zwrotem postsekularnym”.